Ζιάβρας Α. Κτηνίατρος, Πλακεντία Κτηνιατρική Κλινική, Αθήνα | Χατζηστυλιανού Μ. Κτηνίατρος, Μεταπτυχιακός Εργαστηριακή κλινική διάγνωση, Πλακεντία Κτηνιατρική Κλινική, Αθήνα | Τιμίου Δ. Κτηνίατρος, Μεταπτυχιακός Παθολογία Ζώων Συντροφιάς, GPcert Ογκολογία Ζώων Συντροφιάς, Πλακεντία Κτηνιατρική Κλινική, Αθήνα | Μυλωνάκης Μ.E. Κτηνίατρος, Διδάκτορας, Καθηγητής, Κλινική των Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή
Η καρκινωμάτωση αποτελεί τη διάχυτη διασπορά κακοήθων επιθηλιακών νεοπλασμάτων στις σωματικές κοιλότητες, με συχνά συνυπάρχουσες νεοπλασματικές συλλογές. Στη μελέτη αυτή παρουσιάζεται σκύλος με κακοήθη συλλογή στην περιτοναϊκή, πλευριτική και περικαρδιακή κοιλότητα που αντιμετωπίστηκε μακροχρόνια με ενδοκοιλοτική χημειοθεραπεία.
Κλινικό περιστατικό
Σκύλος, ημίαιμος, θηλυκός-στειρωμένος, 10 ετών, προσκομίστηκε με απώλεια βάρους και αναπνευστική δυσχέρεια διάρκειας 3 μηνών. Στην κλινική εξέταση διαπιστώθηκαν απίσχναση (2/9), ωχρότητα βλεννογόνων, και βυθιότητα καρδιακών ήχων. Στην αιματολογική εξέταση διαπιστώθηκαν αναιμία και ήπια θρομβοκυττάρωση, ενώ ο βιοχημικός και αιμοστατικός έλεγχος ήταν φυσιολογικοί. Στον απεικονιστικό έλεγχο (ακτινογραφήματα, αξονική τομογραφία) του θώρακα και της κοιλίας διαπιστώθηκε συλλογή υγρού στην περιτοναϊκή και τη θωρακική κοιλότητα και στροφή λοβού πνεύμονα. Τα ευρήματα της κυτταρολογικής εξέτασης του αιμορραγικού υγρού των συλλογών ήταν πιο συμβατά με μια επιθηλιακή ή μεσοθηλιακή νεοπλασία. Κατά την ερευνητική λαπαροτομή, εντοπίστηκαν πολυάριθμα οζίδια μέγιστης διαμέτρου 0,5 cm σε μεσεντέριο, ορογόνο ουροδόχου κύστης και περιτόναιο. Η ιστοπαθολογική εξέταση τους επιβεβαίωσε πολυεστιακή επιθηλιακού τύπου νεοπλασία στην περιτοναϊκή κοιλότητα χωρίς να αποσαφηνιστεί η πρωτογενής εστία.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση βασίστηκε στη χορήγηση ενδοκοιλοτικών χημειοθεραπειών στη θωρακική και κοιλιακή κοιλότητα (καρβοπλατίνη), που οδήγησε σε μερική κλινική ύφεση και μείωση των συλλογών.
Αποτελέσματα
Δύο χρόνια μετά την αρχική διάγνωση ο σκύλος διαγνώστηκε με περικαρδιακή συλλογή η οποία είχε κοινά κυτταρολογικά χαρακτηριστικά με τις υπόλοιπες . Ο χρόνος επιβίωσης ανήλθε στα 3 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων διενεργήθηκαν 19 ενδοκοιλοτικές και 4 ενδοφλέβιες χημειοθεραπείες.
Συμπεράσματα
Παρά τη δυσμενή πρόγνωση των περιστατικών με καρκινωμάτωση, η συμπτωματική αγωγή σε συνδυασμό με την ενδοκοιλοτική χημειοθεραπεία μπορεί να επιτύχουν μακροχρόνια ύφεση και βελτίωση της ποιότητας ζωής.