Σιδηρά Β. Κτηνίατρος, μετεκπαιδευθείσα στην Καρδιολογία στην European School for Advanced Veterinary Studies (ESAVS)
Εισαγωγή
Σκοπός της μελέτης είναι η περιγραφή της διαχείρισης και της σταθεροποίησης γατών με πλευριτική συλλογή καθώς και τα βήματα που απαιτούνται για να τεθεί η διάγνωση. Βιβλιογραφικά, το συχνότερο αίτιο πλευριτικής συλλογής είναι η καρδιακή ανεπάρκεια και ακολουθούν τα νεοπλάσματα με συχνότερα τα καρκινώματα, τα σαρκώματα και τα μεσοθηλιώματα.
Κλινικά περιστατικά
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 40 κλινικά περιστατικά γατών με πλευριτική συλλογή, ηλικίας από 3 εώς 14 ετών, 22 αρσενικών (55%) και 18 θηλυκών (45%).
Το 80% των γατών εμφάνιζαν δύσπνοια και λόγω του ιδιαίτερα στρεσσογόνου περιβάλλοντος του ιατρείου απαιτήθηκαν ήπιοι και προσεκτικοί χειρισμοί για τη διαχείριση τους. Στις γάτες με έντονη δύσπνοια και νευρική ιδιοσυγκρασία χορηγήθηκε βουτορφανόλη και ακολούθως τοποθετήθηκαν σε κλωβό οξυγόνου. Για τη διάγνωση πραγματοποιούνταν εστιασμένη υπερηχοτομογραφική εξέταση θώρακα (TFAST), διαγνωστική/θεραπευτική θωρακοκέντηση, ακτινογραφίες θώρακος και αιματολογικές εξετάσεις (συμπεριλαμβανομένων της Τ4, pro-BNP κ.α.). Μετά την σταθεροποίηση του ζώου ακολουθούσε υπέρηχοτομογραφική εξέταση της καρδιάς, ενώ δείγμα πλευριτικού υγρού στελνόταν για κυτταρολογική εξέταση, καλλιέργεια και εξέταση βιοχημικών παραμέτρων.
Αποτελέσματα
Στο 85% των ζώων (34) η πλευριτική συλλογή ήταν αποτέλεσμα καρδιακής ανεπάρκειας, στο 12,5% (5) νεοπλασματικής νόσου και σε 1 ζώο (2,5%) λοιμώδους περιτονίτιδας.
Συμπεράσματα
Η σταθεροποίηση και η ορθή διαχείριση της γάτας που προσκομίζεται με οξεία αναπνευστική δυσχέρεια λόγω πλευριτικής συλλογής είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή της. Στην παρούσα μελέτη η πλευριτική συλλογή οφειλόταν σε πολύ μεγάλη συχνότητα σε καρδιακή ανεπάρκεια, όπως αναφέρεται και στη βιβλιογραφία και ακολουθούσαν τα νεοπλάσματα των πνευμόνων και του θώρακα.
