Ελεκίδου Ε. Κτηνίατρος, MSc, Υποψήφια Διδάκτορας, Μονάδα Χειρουργικής και Μαιευτικής, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης | Τσιτσιλιάνου Α. Κτηνίατρος, Μεταπτυχιακή φοιτήτρια, Μονάδα Χειρουργικής και Μαιευτικής, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης | Φράγκου Φ. Κτηνίατρος, Διδάκτορας, Ελεύθερος επαγγελματίας, Ιδιωτικό Κτηνιατρείο, Θεσσαλονίκη | Βερβερίδης Χ. Κτηνίατρος, Διδάκτορας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Μονάδα Χειρουργικής και Μαιευτικής, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπι στήμιο Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή
Το Αφροδίσιο Μεταδοτικό Νεόπλασμα (ΑΜΝ) του σκύλου μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορα θεραπευτικά μέσα. Η χημειοθεραπεία θεωρείται η πλέον αποτελεσματική, αλλά μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές. Η χειρουργική εξαίρεση προτείνεται μόνο σε εντοπισμένες μάζες ΑΜΝ σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία για τη μείωση των απαιτούμενων επαναλήψεών της. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάδειξη τριών περιστατικών, στα οποία εφαρμόστηκε χειρουργική εξαίρεση με παράλληλη χημειοθεραπεία.
Κλινικά περιστατικά
Προσκομίστηκαν 3 ακέραιοι νεαροί σκύλοι (1-3 ετών) με ΑΜΝ, ένας αρσενικός με 3 μισχωτά μορφώματα (0,5-1,3cm) στη βάλανο, ένας θηλυκός με μισχωτή μάζα κόλπου (3cm) και ένας θηλυκός με μόρφωμα (2cm) ανθιστάμενο στη χημειοθεραπεία, εντοπισμένο στην πτυχή της κλειτορίδας. Η διάγνωση βασίστηκε στα κλινικά ευρήματα και την κυτταρολογική εξέταση των μαζών (στρογγυλοκύτταρα με κενοτοπίωση του κυτταροπλάσματος). Κατά τον ακτινολογικό έλεγχο του θώρακα και της κοιλίας δεν διαπιστώθηκαν μεταστάσεις. Πραγματοποιήθηκε χειρουργική εξαίρεση των μαζών με απολίνωση του μίσχου τους ή ριζική εκτομή τους με νυστέρι, μετά από κάλυψη της επιφάνειας του μορφώματος για την αποτροπή της διασποράς νεοπλασματικών κυττάρων. Παράλληλα, χορηγήθηκε ενδοφλέβια βινκριστίνη [0,6 mg (m2)-1] σε 3 εβδομαδιαίες επαναλήψεις.
Αποτελέσματα
Με την παραπάνω θεραπευτική προσέγγιση, οι μάζες αφαιρέθηκαν πλήρως και δεν επανεμφανίστηκαν.
Συμπεράσματα
Στα περιστατικά αυτά η χειρουργική εξαίρεση των μαζών σε συνδυασμό με τη χημειοθεραπεία αποδείχτηκε κατάλληλο πρωτόκολλο για την αντιμετώπιση του ΑΜΝ. Η χειρουργική εξαίρεση επιτάχυνε την ίαση, συνέβαλε στη μείωση των απαιτούμενων χημειοθεραπειών και στην αποτροπή της εμφάνισης επιπλοκών.
