Χουντάλα Χ. Κτηνίατρος, μετεκπαιδευόμενη οδοντιατρικού Τμήματος, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Α.Π.Θ. | Παπαδημητρίου Σ. Καθηγητής, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Α.Π.Θ.
Εισαγωγή
Σκοπός της μελέτης είναιη παρουσίαση των κλινικών σημείων των καταγμάτων των δοντιών,τα αίτια πρόκλησής τους,η συχνότητα εντόπισής τους ανά τύπο δοντιού και η θεραπεία που επιλέχθηκε σε κάθε περίπτωση.
Τα κατάγματα των δοντιών στους σκύλους και στις γάτες είναι αρκετά συχνά, με αναφερόμενο επιπολασμό 20-27%. Είναι, συνήθως, αποτέλεσμα τραυματισμού από τροχαία ατυχήματα, πτώση από ύψος, διαμάχη με άλλο ζώο και μάσηση ακατάλληλων αντικειμένων.
Κλινικά Περιστατικά
Στη παρούσα μελέτη αντλήθηκαν 93 περιστατικά σκύλων και γατών με κατάγματα δοντιών, από το αρχείο της Κλινικής, στο διάστημα 2018-2023. Τα κατάγματα κατηγοριοποιήθηκαν με βάση το είδος του δοντιού, την γνάθο, την περιοχή του δοντιού (μύλη, ρίζα, μύλη/ρίζα) την έκτασή του (αδαμαντίνης, αδαμαντίνης/ οδοντίνης, αποκάλυψη πολφού) και τη γραμμή του κατάγματος (εγκάρσιο, επίμηκες, λοξό).
Αποτελέσματα
Τα κατάγματα με αποκάλυψη πολφού ήταν τα συχνότερα (57,7%), ενώ τα πιο συχνά τραυματισμένα δόντια ήταν οι κυνόδοντες της άνω και της κάτω γνάθου (40,9%). Τα 161 κατάγματα διαπιστώθηκαν σε 93 ζώα, από τα οποία 69 ήταν σκύλοι και 24 γάτες. Η μέση ηλικία εμφάνισης ήταν τα 5,2 έτη, τα περισσότερα κατάγματα παρατηρήθηκαν σε μικρόσωμους σκύλους (45,1%), ενώ στους μεσαίου μεγέθους μεγαλόσωμους σκύλους και γάτες παρατηρήθηκε παρόμοια συχνότητα εμφάνισης. Κλινικά σημεία εμφάνισαν το 27,3% των ζώων. Τα κατάγματα αντιμετωπίστηκαν με εξαγωγή (74,5%), ενδοδοντική θεραπεία(4,3%)ή με απλή έμφραξη ρητίνης (11,2%).
Συζήτηση
Η κλινική εικόνα και η θεραπεία των καταγμάτων των δοντιών στους σκύλους και στις γάτες διαφέρει, αναλόγως του τύπου του κατάγματος, της επιλογής θεραπείας από τον ιδιοκτήτη και της χρονιότητάς τους.
