Κουκλάκη Ε. Κτηνίατρος, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια, Κλινική των Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, ΑΠΘ | Νίνης Σ. Κτηνίατρος, Κλινική των Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, ΑΠΘ | Γκινούδης Α. Κτηνίατρος, Υποψήφιος Διδάκτορας, Διαγνωστικό Εργαστήριο, Τμήμα Κτηνιατρικής, ΑΠΘ | Μυλωνάκης Μ. Κτηνίατρος, Διδάκτορας, Καθηγητής, Κλινική των Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, ΑΠΘ
Εισαγωγή
Η παγκυτταροπενία στο σκύλο συνδέεται συνηθέστερα με την απλασία του μυελού των οστών λόγω λοιμωδών νοσημάτων ή μυελοτοξίκωσης και τη μυελόφθιση από διηθητικά νεοπλάσματα. Περιγράφεται σκύλος με πιθανή δευτερογενή ανοσολογική παγκυτταροπενία ο οποίος ανένηψε χωρίς ανοσοκατασταλτική αγωγή.
Κλινικό Περιστατικό
Σκύλος φυλής English Setter, θηλυκός, ηλικίας 8 μηνών, προσκομίστηκε με ιστορικό ολιγοήμερης ανορεξίας, κατάπτωσης, πυρετού και παγκυταρροπενίας. Στην κλινική εξέταση διαπιστώθηκε πυρετός, διόγκωση των υπογνάθιων λεμφογαγγλίων, διόγκωση των αμυγδαλών και μικρή οζώδης υπέγερση στο όριο σκληρής-μαλακής υπερώας. Στην γενική εξέταση του αίματος διαπιστώθηκε παγκυτταροπενία με σοβαρή ουδετεροπενία (200/μl) και θρομβοκυτταροπενία (47,000/μl). Ο ορολογικός έλεγχος για ενδημικές αρθροποδογενείς μολύνσεις ήταν αρνητικός, με την εξαίρεση ενός χαμηλού τίτλου αντισωμάτων έναντι της Leishmania infantum. Ο απεικονιστικός έλεγχος ήταν φυσιολογικός, η καλλιέργεια ούρων και αίματος αρνητική, ενώ η κυτταρολογιική εξέταση των λεμφογαγγλίων έδειξε λεμφοειδή υπερπλασία και της οζώδους αλλοίωσης σοβαρή πυώδη φλεγμονή. Η δοκιμή κατά Coombs ήταν θετική. Στην κυτταρολογική εξέταση του μυελού των οστών διαπιστώθηκαν, υψηλή κυτταρικότητα, φυσιολογικός αριθμός μεγακαρυοκυττάρων, αναστολή της ωρίμανσης των ουδετερόφιλων και αιμοφαγοκυτταρικό σύνδρομο (φαγοκυτταρώσεις ερυθροκυττάρων, αιμοπεταλίων και ουδετερόφιλων).
Αποτελέσματα
Μετά από 1 μήνα εμπειρικής αντιβιοτικής αγωγής, ο σκύλος ανένηψε πλήρως κλινικά και αιματολογικά. Τα παραπάνω στηρίζουν τη διάγνωση της δευτερογενούς ανοσολογικής παγκυτταροπενίας λόγω της εντοπισμένης πυώδους φλεγμονής.
Συμπεράσματα
Το περιστατικό αυτό υπογραμμίζει την πιθανότητα εμφάνισης δευτερογενούς ανοσολογικής παγκυτταροπενίας στο σκύλο και την ανάγκη για ενδελεχή διαγνωστική διερεύνηση για την ύπαρξη υποκείμενων εναυσματικών καταστάσεων πριν την ανάληψη ανοσοκατασταλτικής αγωγής.
