Σπληνάκη Χ. Κτηνίατρος, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Χειρουργικής Ζώων Συντροφιάς, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Αγγέλου Β. Κτηνίατρος, MSc, υποψήφιος Διδάκτορας, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Χατζημίσιος Κ. Κτηνίατρος, MSc, υποψήφιος Διδάκτορας, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Παπαδοπούλου Μ. Κτηνίατρος, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Χειρουργικής Ζώων συντροφιάς, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Παπαδοπούλου Π. Κτηνίατρος, Επίκουρη Καθηγήτρια Κτηνιατρικής Απεικονιστικής Διαγνωστικής, Εργαστήριο Απεικονιστικής Διαγνωστικής
Παπάζογλου Λ.Γ. Κτηνίατρος, Καθηγητής Χειρουργικής, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή
Η περινεϊκή ουρηθροστομία αφορά τη δημιουργία νέου στομίου της ουρήθρας στο δέρμα της περινεϊκής χώρας, με σκοπό τη μόνιμη εκτροπή της φυσιολογικής πορείας των ούρων. Εφαρμόζεται σε περίπτωση μόνιμης ή υποτροπιάζουσας βλάβης στο περιφερικό τμήμα της ουρήθρας που οδηγεί σε παρεμπόδιση της ούρησης. Στην παρούσα αναδρομική μελέτη συμπεριλήφθηκαν πέντε κλινικά περιστατικά αρσενικών σκύλων που υποβλήθηκαν σε περινεϊκή ουρηθροστομία. Σκοπός της μελέτης ήταν η περιγραφή των συμπτωμάτων, της διαγνωστικής διερεύνησης, της χειρουργικής τεχνικής και η μακροχρόνια μετεγχειρητική παρακολούθηση της πορείας της ουρηθροστομίας.
Υλικά και μέθοδοι
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν πέντε αρσενικοί σκύλοι που υποβλήθηκαν σε περινεϊκή ουρηθροστομία στην Κλινική, από το 2000 έως το 2019, λόγω ουρηθροδερματικού συριγγίου, τραυματικής ρήξης στην οσχεϊκή μοίρα της ουρήθρας και υποτροπιάζουσας αποφρακτικής ουρολιθίασης. Στα περιστατικά αυτά καταγράφηκαν στοιχεία του ιστορικού, τα προεγχειρητικά εργαστηριακά και απεικονιστικά ευρήματα, η χειρουργική τεχνική, οι μετεγχειρητικές επιπλοκές και η εξέλιξη τους.
Αποτελέσματα
Ο σκύλος με την υποτροπιάζουσα αποφρακτική ουρολιθίαση προσκομίστηκε με συμπτώματα δυσουρίας και παρουσίαζε μετανεφρική αζωθαιμία ενώ οι υπόλοιποι τέσσερεις σκύλοι ουρούσαν από τη σημείο του τραύματος ή μέσω ουρηθροδερματικού συριγγίου. Η μοναδική άμεση μετεγχειρητική επιπλοκή που καταγράφηκε ήταν η εμφάνιση αιματουρίας, διάμεσης διάρκειας 6 ημερών. Κατά τη μετεγχειρητική παρακολούθηση της πορείας των ζώων, διάμεσης διάρκειας 3 ετών, η οποία επιτεύχθηκε με προσκόμιση των ζώων για επανεξέταση ή μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας με τους ιδιοκτήτες, παρατηρήθηκε εμφάνιση ουρολοίμωξης σε ποσοστό 20%, ενώ στο υπόλοιπο 80% δεν καταγράφηκε καμία μακροχρόνια μετεγχειρητική επιπλοκή.
Συμπεράσματα
Φαίνεται πως η περινεϊκή ουρηθροστομία στον αρσενικό σκύλο είναι μία αποτελεσματική χειρουργική τεχνική, χωρίς σοβαρές μετεγχειρητικές επιπλοκές, πέραν της αναμενόμενης μετεγχειρητικής αιμορραγίας.
Βιβλιογραφία
- Taylor CJ, Smeak DD (2021) Perineal urethrostomy in male dogs- Technique description, short -and long-term results. Can Vet J 62, 13151322.
