Οικονόμου Α. Κτηνίατρος, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Λωρίδα Ο. Κτηνίατρος, Υποψήφια Διδάκτορας, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Τσιτσιμπίκου Α. Κτηνίατρος
Πατσίκας Μ. Κτηνίατρος, Ιατρός, Διδάκτορας, Καθηγητής, Εργαστήριο Απεικονιστικής Διαγνωστικής, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Παπαδημητρίου Σ. Κτηνίατρος, Οδοντίατρος, Διδάκτορας, Καθηγητής, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση τριών περιστατικών με σταδιακή μείωση του εύρους διάνοιξης της στοματικής κοιλότητας, και η χειρουργική αποκατάσταση σε δύο από αυτούς.
Κλινικά περιστατικά
Τρεις ενήλικες σκύλοι προσκομίστηκαν, με σταδιακή μείωση του εύρους διάνοιξης της στοματικής κοιλότητας. Στα δύο ζώα το ιστορικό ήταν άγνωστο, ενώ στο τρίτο είχε προηγηθεί δήγμα από άλλο σκύλο στην περιοχή. Στην υπολογιστική τομογραφία διαπιστώθηκε η παρουσία ανώμαλου πώρου και η μεταβολή της φυσιολογικής οστικής δομής του κλάδου της κάτω γνάθου.
Και για τα τρία ζώα πραγματοποιήθηκε τρισδιάστατη εκτύπωση του κρανίου. Στα δύο ζώα οι ιδιοκτήτες επέλεξαν να προχωρήσουν σε χειρουργική επέμβαση, ενώ στο τρίτο λόγω συνυπαρχόντων προβλημάτων υγείας, αρνήθηκαν. Και στα δύο ζώα πραγματοποιήθηκε οπίσθια γναθεκτομή, στην οποία εξαιρέθηκε ο κλάδος της κάτω γνάθου, καθώς και ο ανώμαλος πώρος ο οποίος παρεμπόδιζε τη διάνοιξη της στοματικής κοιλότητας.
Αποτελέσματα
Και τα 2 ζώα τα οποία υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση, εμφάνισαν την ίδια ημέρα ικανοποιητικό εύρος διάνοιξης της στοματικής κοιλότητας, το οποίο σταδιακά έγινε φυσιολογικό, ενώ δεκαπέντε μέρες αργότερα διατρέφονταν φυσιολογικά. Και στους δύο σκύλους παρατηρήθηκε παρεκτόπιση της γνάθου προς την πλευρά της γναθεκτομής, χωρίς, όμως, να δημιουργούνται λειτουργικά προβλήματα στη μάσηση των ζώων.
Συζήτηση
Η αγκύλωση την κροταφογναθικής άρθρωσης προκαλεί έντονη δυσφορία στο ζώο και προκαλείται συνήθως από τραυματισμό. Τα τρισδιάστατα εκτυπωμένα μοντέλα μπορούν να λειτουργήσουν ως οδηγοί κατά τη χειρουργική επέμβαση. Σε περιστατικά στα οποία διαπιστώνεται η παρουσία υπερμεγέθους πώρου, η οπίσθια γναθεκτομή είναι η μέθοδος εκλογής, ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα της κάτω γνάθου.
Βιβλιογραφία
- Arzi B (2020) Temporomandibular Joint Ankylosis and Pseudoankylosis. In: Oral and Maxillofacial Surgery in Dogs and Cats. Verstraete FJM, Lommer MJ,
- Azri B ed. Elsevier, Missouri, pp. 377-382. Arzi B, Cissell DD, Verstraete FJM, Kass PH, DuRaine GD, Athanasiou KA (2013) Computed tomographic findings in dogs and cats with temporomandibular joint disorders: 58 cases (2006–2011). J Am Vet Med Assoc 1, 69–75.
- Huang YH, Lee B, Chuy JA, Goldschmidt SL (2022) 3D printing for surgical planning of canine oral and maxillofacial surgeries. 3D Printing in Medicine 8,17.
- Gemmill T (2008) Conditions of the temporomandibular joint in dogs and cats. In Practice 30, 36-43.
- Strøm PC, Arzi B, Cissell DD, Verstraete FJM (2016) Ankylosis and pseudoankylosis of the temporomandibular joint in 10 dogs (1993–2015). Vet Comp Orthop Traumatol 29, 409-15
