Ιατρική Ζώων Συντροφιάς

Επιστημονικό Περιοδικό της Ελληνικής Εταιρείας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς (ΕΛ.Ε.Κ.Ζ.Σ.)

 

Κατάγματα κονδύλου σε έντεκα περιστατικά γατών που αντιμετωπίστηκαν με συγκόλληση κυνοδόντων ή κονδυλεκτομή


Χορταρά Ι. Κτηνίατρος, Κλινική Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Λαμπράκη Σ. Προπτυχιακή Φοιτήτρια, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Μαρουλλάκη Α. Προπτυχιακή Φοιτήτρια, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Παπαδημητρίου Σ. Κτηνίατρος, Οδοντίατρος, Διδάκτορας, Καθηγητής, Τμήμα Κτηνιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Εισαγωγή

Ο τραυματισμός είναι το συχνότερο αίτιο καταγμάτων του κονδύλου στις γάτες. Η μη έγκαιρη θεραπεία οδηγεί σε διαταραχές σύγκλεισης, λόγω ανώμαλης πώρωσης. Στην παρούσα εργασία εξετάζονται έντεκα περιστατικά γατών που διαγνώστηκαν με κάταγμα κονδύλου και αντιμετωπίστηκαν με συγκόλληση κυνοδόντων ή με κονδυλεκτομή.

Κλινικά περιστατικά

Έντεκα γάτες προσκομίστηκαν με ιστορικό τραυματισμού, κλίση της κάτω γνάθου, σιελόρροια ή περιορισμό διάνοιξης του στόματος. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώθηκε έντονος πόνος ή/και κριγμός στην κροταφογναθική διάρθρωση. Η διάγνωση τέθηκε με υπολογιστική τομογραφία ή ενδοστοματικές ακτινογραφίες. Σε γάτες με πρόσφατο κάταγμα (<72 ωρών), επιλέχθηκε η συγκόλληση των κυνοδόντων της άνω και της κάτω γνάθου αμφοτερόπλευρα με τη χρήση σύνθετων ρητινών (6). Στα περιστατικά στα οποία ήδη υπήρχαν σημεία αγκύλωσης της κροταφογναθικής διάρθρωσης (5), αποφασίστηκε ετερόπλευρη κονδυλεκτομή. Καθετήρας οισοφαγοστομίας τοποθετήθηκε σε 6 γάτες, με σκοπό την επαρκή τους σίτιση μετεγχειρητικά.

Αποτελέσματα

Οι ρητίνες αφαιρέθηκαν μετά από τρεις εβδομάδες, ενώ σε τρία ζώα αποκολλήθηκαν πριν την παρέλευση του απαραίτητου διαστήματος και επανατοποθετήθηκαν. Όλες οι γάτες μετά την αφαίρεση των ρητινών εμφάνιζαν φυσιολογική σύγκλειση. Από τις γάτες που υποβλήθηκαν σε κονδυλεκτομή φυσιολογική σύγκλειση εμφάνισαν οι 9, ενώ 2 εμφάνισαν ήπια κλίση της γνάθου προς την πλευρά της επέμβασης. Όλα τα ζώα 3-4 εβδομάδες μετά το χειρουργείο σιτίζονταν φυσιολογικά και δεν παρουσίαζαν ενδείξεις πόνου.

Συμπεράσματα

Ο σχεδιασμός θεραπευτικού πλάνου για την αποκατάσταση των καταγμάτων του κονδύλου εξαρτάται από την χρονιότητα και κυμαίνεται από την απλή σταθεροποίηση, ως την κονδυλεκτομή. Στόχους του κτηνιάτρου αποτελούν η επαναφορά σε λειτουργική σύγκλειση και η εξάλειψη του πόνου.

Βιβλιογραφία

  • El-Warrak A, Ferrer Α, Lanthier Τ, Loureiro Silva B, El-Warrak L (2011) Temporomandibular joint condylectomy and its effect over occlusion in cats: cadaveric study. J Small Anim Pract 52, 158-62.
  • Çetinkaya MA (2012) Temporomandibular joint injuries and ankylosis in the cat. Vet Comp Orthop Traumatol 25, 366-374.
  • Tauro D, Manay R (2019) The Nuances of temporomandibular joint ankylosis surgery: tips and tricks. J Maxillofac Oral Surg 19, 178-183.
  • Beckmann B, Smith M (2009) Interarcade bonding for non-invasive mandibular fracture repair. J Vet Dent 26, 62-66.

Επικοινωνία

Ιατρική Ζώων Συντροφιάς

Πύργος Απόλλων
Λουΐζης Ριανκούρ 64
115 23 Αθήνα
Τηλ: 2107759727
Fax: 2107753460
iatrikizs@hcavs.gr

Χορηγός Επικοινωνίας

 
diagnovet