Ρουμελιώτη Σ. Κτηνίατρος, ISVPS GpCert (US), Ειδικευόμενη Απεικονιστικής Διαγνωστικής Alphavet, Αθήνα, Vets4life, Αθήνα
Λυράκη Μ. Κτηνίατρος, MSc DipECVIM-CA MRCVS, EBVS® European Specialist in Small Animal Internal Medicine, Vets4life, Αθήνα
Πανόπουλος Ι. Κτηνίατρος, Διδάκτορας, DipECVDI, EBVS Specialist, Alphavet, Αθήνα
Εισαγωγή
Το αδένωμα του γαστρεντερικού σωλήνα είναι καλοήθης νεοπλασματική εξεργασία επιθηλιακού τύπου που εντοπίζεται κυρίως στο παχύ έντερο και στο στόμαχο. Στο σκύλο έχουν περιγραφεί μόνο δύο μεμονωμένα περιστατικά αδενώματος στο λεπτό έντερο. Στο περιστατικό αυτό γίνεται αναφορά σε πολυποειδές αδένωμα στην καμπή του δωδεκαδακτύλου.
Κλινικό περιστατικό
Σκύλος αρσενικός στειρωμένος 13 ετών ακαθόριστης φυλής και μεγάλου μεγέθους, παραπέμφθηκε για διερεύνηση χρόνιας αύξησης της αλκαλικής φωσφατάσης. Η κλινική εξέταση του ασθενούς δεν είχε σημαντικά ευρήματα. Η γενική εξέταση αίματος ανέδειξε ήπια μη αναγεννητική αναιμία και οι βιοχημικές εξετάσεις του ορού αποκάλυψαν μέτρια αύξηση της αλκαλικής φωσφατάσης με φυσιολογική δραστηριότητα των υπόλοιπων ηπατικών ενζύμων. Ο υπερηχοτομογραφικός έλεγχος έδειξε ηπατική μάζα.
Στην αξονική τομογραφία διαπιστώθηκε μονήρης ηπατική μάζα του κερκοφόρου λοβού και χωροκατακτητική τοιχωματική αλλοίωση πυκνότητας μαλακού ιστού στην καμπή του δωδεκαδακτύλου, με σχεδόν σαφή όρια και χωρίς μεταβολή της πυκνότητάς της μετά την έγχυση του σκιαγραφικού μέσου, μέγιστων διαστάσεων περί τα 3,8 x 2,4 x 3,4 εκ. Ακολούθησε βιοψία της ηπατικής μάζας με βελόνα trucut και υπερηχοτομογραφική καθοδήγηση, ενδοσκόπηση και βιοπτικός έλεγχος της εντερικής αλλοίωσης και του άντρου του στομάχου.
Αποτελέσματα
Η ιστοπαθολογική εξέταση της ηπατικής μάζας ήταν συμβατή με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα ενώ της δωδεκαδακτυλικής με πολυποειδές αδένωμα.
Συμπέρασμα
Το πολυποειδές αδένωμα πρέπει να περιλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση μονήρους μάζας στο λεπτό έντερο και ο βιοπτικός έλεγχος είναι απαραίτητος για το διαχωρισμό του από άλλες καλοήθεις, φλεγμονώδεις ή νεοπλασματικές εξεργασίες του λεπτού εντέρου. Η μάζα μπορεί να ανευρεθεί τυχαία κατά την απεικονιστική εξέταση της κοιλίας, ή να προκαλέσει έμφραξη ή εγκολεασμό.
Βιβλιογραφία
- Bowen EJ, Mundy P, Tivers MS, Syme HM, Mantis P, Smyth B, Baines SJ (2012) Duodenal Brunner’s gland adenoma causing chronic small intestinal obstruction in a dog. J Small Anim Pract 53(2),136-139.
- Maguire A and Sheahan K (2018) Primary small bowel adenomas and adenocarcinomas-recent advances. Virchows Arch 473, 265–273.
- Perzin KH and Bridge MF (1981) Adenomas of the small intestine: a clinicopathologic review of 51 cases and a study of their relationship to carcinoma. Cancer 48(3),799-819.
- Saito T, Nibe K, Chambers JK, Uneyama M, Nakashima K, Ohno K, Tsujimoto H, Uchida K, Nakayama H (2020) A histopathological study on spontaneous gastrointestinal epithelial tumors in dogs. J Toxicol Pathol 33(2),105-113.
